Auteur: admin

Vorige week waaide ik lekker uit op het strand: vriendschap vieren met een vriendin, samen wandelen, lunchen, een winkeltje binnenlopen en natuurlijk bijpraten. Super gezellig en ontspannen. Gaandeweg kwam ik onder de indruk van haar vermogen om prioriteiten te stellen. Ze vertelde over succesvolle activiteiten die zij ging afronden, om tijd te maken voor een nieuwe ontwikkeling in haar leven. Dapper maakt ze letterlijk ruimte om vol te gaan voor haar diepste verlangen.

Toen wij elkaar begin 2022 ontmoetten, hadden we alle drie los van elkaar met Else het traject ‘Daar ben je’ besproken en alle drie op onze eigen manier voelden we dat we dit avontuur konden en wilden aangaan, met onze eigen overwegingen en eigen achtergrond. Marijke de Vries is kerkelijk werker en staat op het punt om haar intrede te doen in Heerenveen, maar op het moment van aanvang van ‘Daar ben je’ was zij nog pastoraal medewerker in de dorpskerken Marknesse en Kraggenburg. Liesbeth Winters-Jonas is kinderpastor en houdt zich bezig met nieuwe vormen van geloof en zingeving voor voornamelijk basisschoolkinderen. Mijn achtergrond ligt niet in pastoraal werk (ik ben Office Manager), maar ik heb in 2019 een cursus meditatiebegeleiding gedaan bij de PKN en houd me uit interesse veel bezig met zingeving, geloof en spiritualiteit.

Wat mij persoonlijk ontzettend aansprak in de cursus was de metafoor van de boom. In de natuur kun je enkel maar groeien. Als je niet groeit, ga je dood. Bij mensen gaat dit eigenlijk ook zo. Als wij niet kunnen groeien, kunnen we niet tot bloei komen. De kunst is om altijd weer die groei te zoeken, al is het maar een klein groen puntje. Samen met andere mensen kom je verder.
Wij leven in moeilijke tijden. Een cursus zelfontwikkeling kost al gauw een vermogen en zeker in deze onzekere tijden is dat niet meer vanzelfsprekend. Het mooie hiervan is dat de cursus, bestaande uit 5 workshops, weinig kost. Dit was één van de redenen dat ik me op heb gegeven voor de begeleiderscursus van ‘Daar ben je’ om uiteindelijk zelf de cursus tegen een geringe vergoeding te kunnen geven.

Diepere lagen verkennen.

Vorig jaar, midden in de coronapandemie werd ik ziek en bleek het nodig te zijn om de diepere lagen in mijzelf eens wat meer te verkennen. In dat proces speelde het woord verbinding een belangrijke rol. Verbinden met jezelf, de ander maar ook met God. Op een dag kreeg ik een email met daarin de aanbieding van de cursus ‘Daar ben je!’. Omdat het in de coronatijd was, werd deze online gegeven. De titel sprak me aan omdat in mijn eigen zoektocht het ‘zijn’ van mijzelf belangrijk was gebleken.

Opeens zakt de bodem onder je weg...

Pas nog gebeurde het. Ik voelde de bodem onder me wegzakken. Alles liep anders dan ik dacht en hoopte.  Stressvolle dingen gebeuren in ons leven, de vraag is: 'Hoe vang je ze op?

Mohamed El Bachiri
In het Algemeen Dagblad van zaterdag 9 november las ik het verhaal van Mohamed El Bachiri. Hij verloor zijn vrouw Loubna bij de aanslagen in Brussel. 'Ik ben kapot, verpletterd', schrijft Mohamed (39) in De Odyssee van Mohamed. 'Ik had nooit gedacht dat ik haar, die zo lief en aardig was, zou verliezen'. Het gaat slecht met hem, zo lees ik in het artikel. Hij stuit zijn neus keer op keer bij hulpinstellingen en voelt zich 'op volle zee, midden in de storm'. Hij blijft in Molenbeek wonen tussen een minderheid van mensen die sympathiseren met terroristen.  'Ik ben een man van de vrede', zegt hij over zichzelf 'Ik haat niemand, haat is alleen maar destructief'.

Hij worstelde lange tijd met wie hij was. Ben ik een Marokkaan? Een moslim? Een Molenbekenaar of een Berber? In ogen van anderen allemaal negatief. Nu zegt hij: 'Ik ben wie ik ben' en hervond zijn plek in Molenbeek. Het is zijn 'thuis', daar wonen zijn vrienden, moeder, broers en zussen wonen. Maar het blijft moeilijk en hij durft niet meer te ver vooruit te kijken. Wel weet hij zeker, dat hij zijn kinderen een belangrijk motto mee wil geven. Het is een citaat van de Franse rapper Youssoupha: 'Zij (terroristen) wachten op het einde van de wereld, ik wacht op het begin van de menselijkheid'. Wow, wat een krachtig motto. Aan deze man wil ik een voorbeeld nemen!

Basisvertrouwen
Uit het motto van Mohamed spreekt vertrouwen: geloof dat het goede uiteindelijk overwint. Daar spreekt een groot basisvertrouwen uit. Ik worstel er mee. Als er iets naars gebeurt, negeer ik het en doe ik meestal alsof er niets gebeurd is. 'Kijk, het raakt me amper'. Gek genoeg geloof ik mezelf op dat moment ook nog, maar vroeg of laat kom ik mijzelf tegen. Dan dringt door wat er aan de hand is en erger: wat ik zelf had kunnen doen om het te voorkomen. Au. Het lijkt alsof alles uitschakelt en ik in het luchtledige hang.

Werken aan basisvertrouwen
'Welke strategie heb jij om te leren omgaan met stress en trauma?', vraagt de geluksprofessor Sonja Lyubomirsky ons. Wat mij helpt is een wandeling buiten. Die leidt me af, zeker als de zon schijnt. Er over praten met anderen deels. De aandacht doet goed, maar meestal kan ik de emotionele impact niet goed over de bühne krijgen. Uiteindelijk helpt mij persoonlijk maar één ding echt: Gods nabijheid zoeken, me open stellen voor zijn Aanwezigheid. Diepe rust en vrede vallen over me heen. Het doet er allemaal niet toe, God is erbij.

Dankbaar
Ik ben dankbaar dat ik dat keer op keer mag ervaren. De eerste keer toen ik 18 jaar oud was. Liefde en licht overspoelden me. Heel lief en attent van God om mij die mooie ervaring te gunnen. Als God op mij had moeten wachten was er nooit iets gebeurd. Nog steeds als ik er over nadenk, vind ik het mooi en raar dat je je open kunt stellen voor zijn Aanwezigheid. En toch weet ik: het kan. Wat heeft mij geholpen?
• God breekt niet zomaar in; Hij is een gentlemen en klopt en wacht totdat je je open stelt voor Zijn Aanwezigheid.
• God leren zien iemand die nabij wil zijn en het goede met je voor hebt; Lange tijd nodigde ik Jezus uit om elke dag 's morgens na het ontbijt met mij een kopje koffie te drinken. Samen op de bank. Ik leerde praten, ik leerde mijn gedachten en gevoelens toe te laten, ik leerde ze onder ogen te zien en er verantwoordelijkheid voor te nemen.
• Wat ook hielp waren andere mensen, die naar mij wilden luisteren. Die net als Jezus/God niet aan mij trokken, maar wachtten en genoegen namen met wat er was.

Weg met de perfectie!

Zo leerde ik mijzelf en andere mensen kennen en met andere ogen zien. Ik hoefde niets, ik mocht zijn en voelde me geliefd. Ik ging steeds meer mijn eigenaardigheden zien en daar verantwoordelijkheid voor nemen. Steeds dacht ik: 'Nu ben ik er, nu ben ik klaar!', totdat ik realiseerde dat ik niet 'af' hoef te zijn. Menselijke perfectie bestaat niet. Ik hoef alleen maar lief te hebben en aandacht te hebben voor een ander/Ander. Dat geeft mooie ontmoetingen en maakt het leven zinvol. In tijden van stress zijn er anderen voor mij, zo heb ik blij gemerkt. Een vangnet van mensen, dat je opvangt als de bodem even onder je wegvalt.

En...wat doe jij als het leven tegen zit?

Else Roza

'You don't have to see the whole staircase, just set the first step...' Martin Luther King

In de vakantie las ik enkele boeken van dr. Anna Terruwe (1911-2004), een bevlogen psychiater en een bijzonder gelovige vrouw. Zij ontwikkelde de bevestigingsleer. Gaandeweg haar leven zag ze wat de impact daarvan zou kunnen zijn, zowel voor mensen als jij en ik, als voor de kerk en de samenleving. In een persoonlijke audiëntie bij Paus Paulus VI vroeg zij hem dit bekend te maken. Zijn antwoord was: 'Gaat u maar om het te zeggen - ik zend u'[1].

Wat was haar boodschap?

'Zelfwaarde maak je niet, die ontvang je'

Zo kun je haar bevestigingsleer samenvatten: je groeit als mens door de waarde die een ander in je ziet en dat laat merken.  Bijvoorbeeld door een positief woord, door aandacht en tijd te maken voor iemand, iets concreet te doen voor de ander, een cadeau, een prettige aanraking. Allemaal talen van de liefde[2]. Die vormen de basis van eigenwaarde, een geschenk door anderen aan jou gegeven.

Als kind ben je goed af als je bevestigd wordt door je ouders of verzorgers. Als tiener ben je goed af als er vrienden om je heen staan, die je waarderen. Als volwassene ben je goed af als je partner achter je staat, wat er ook gebeurt. Als gelovige ben je goed af als je de onvoorwaardelijke liefde en trouw ervaart vanuit de bron: God zelf.

Allemaal vormen van bevestiging: jij bent geliefd!

'Goedheidsonthulling'

Zelf ben ik blij met positieve woorden. Leren waarderen en een ander bevestigen. Met liefde en trouw de waarde van de ander concreet benoemen. Terruwe spreekt van 'goedheidsonthulling'. Dat doet me denken aan 'Uw Koninkrijk kome...', de hemel op aarde gaan zien, zowel in mensen als in de kerk en in de buurt.

Een revolutie ?

Anna Terruwe hoopte met haar bevestigingsleer op een revolutie in kerk en samenleving. Zo groots is haar invloed niet geweest. Maar haar gedachten zijn zeer actueel. Een ander bevestigen. Een eenvoudig voornemen voor elke dag. Ik ga ervoor. Met elkaar maken we Nederland een beetje mooier.

Else Roza

[1] Okkie van Breemen, 'Bevestigen. De visie van dr. Anna Terruwe. Grondlegster van de bevestigingsleer', 2017, p.30   [2] Gary Chapman, 'De vijf talen van de liefde'. 2014.